Kreta geschiedenis

Tijdens de Minoïsche periode was van 3300 vóór Christus tot 1450 vóór Christus ontwikkelde zich op het eiland Kreta de eerste grote beschaving. Zeevaarders, handelaars en landbouwers brachten het grote welvaart op Kreta vanwege de handel in onder andere olijfolie, graan en wijn met Griekenland, Klein Azië, Cyprus, Egypte en Syrië. Uit deze Minoïsche tijd stamt het paleis Knossos. De Minoïsche beschaving was ongeveer in dezelfde tijd en bijna gelijkwaardig aan andere grote beschavingen zoals die van het Oude Egypte, Kanaän en Mesopotamië.

De Minoïsche beschaving was een Kretensische beschaving vanaf het derde millennium vóór Christus tot ongeveer 1400 vóór Christus. Volgens de mythe was koning Minos een vroege heerser over Kreta en bevond de Minotaurus zich in het labyrint onder zijn paleis in Knossos. De benaming Minoïsche beschaving (=beschaving van Minos) werd op basis daarvan voorgesteld.
Minotaurus is een figuur uit de Griekse mythologie. Het is een schepsel met de kop en de staart van een stier maar het lichaam van een man. Ten tijde van de Minoïsche cultuur was er een cultus rond de stier op Kreta.

Minotaurus

Aan deze Minoïsche beschaving kwam rond 1400 voor Christus een einde, waarschijnlijk door een allesverwoestende aardbeving en uitbarsting van de vulkaan Santorini op het eiland Thera. In de eeuwen daarna was er veel onrust op Kreta omdat er vaak oorlogen tussen de steden werden gevoerd. Tijdens deze periode speelde Kreta geen rol van betekenis meer.
Vanaf 67 vóór Christus tot tot 330 na Christus heerstten de Romeinen over Kreta. Zij zorgden met de aanleg van wegen, aquaducten en tempels voor de heropbouw en economische groei van Kreta.
In 365 na Christus werd Kreta getroffen door een zware aardbeving en daaropvolgend een tsunami, die grote schade aanrichtte. Veel gebouwen werden helemaal vernietigd. Delen van West Kreta kwamen tot negen meter hoger te liggen.

Vanaf de 9de eeuw heersten de Arabieren voor een periode van anderhalve eeuw over Kreta. Daarna veroverden de Byzantijnen het eiland. In 1204 kwam Kreta onder Venetiaanse heerschappij. Deze periode duurde 450 jaar lang. Vanaf de tweede helft van de 14e eeuw kende Kreta twee eeuwen lang een enorme culturele bloei. Dit was de tijd van de Kretenzische Renaissance, wat de bloei in schilderkunst, architectuur, beeldhouwkunst, literatuur en onderwijs bracht. De invloeden van deze Venetiaanse tijdperk op Kreta zijn nog steeds in diverse steden zoals Agios Nikolaos, Heraklion, Chania en Rethymnon te zien.

In 1645 vielen de Ottomaanse Turken Kreta binnen en kwam een abrupte einde aan de Renaissance. De lokale bevolking werd onderdrukt door de Turken en de Venetianen verlieten het eiland. Kreta kende daarna zware tijden wat met name in de 19e eeuw resulteerde in vele opstanden. Eind 19e eeuw kreeg Kreta met inmenging van Engeland, Frankrijk, Italië en Rusland meer vrijheid t.o.v. het Ottomaanse Rijk. Na de overwinning van Griekenland op het Ottomaanse rijk in de Balkanoorlog werd Kreta in 1913 opgenomen in Griekenland. Inmiddels maakt Kreta al meer dan 100 jaar deel uit van Griekenland.